Een klein overzicht van rechts naar links :
Sector Chenavard :
Le Blanc de Ses Cils,
start op de grond staat in de omschrijving, en je weet direct waarom. Hangende start met too-hook,net niet 7a, maar het komt in de buurt.
Le Rocking-Chair de Poule,
mooie boeg, mooie bewegingen, maar deze gaat snel naar 6c.
Attira Devant l'Homme,
Geen foto's, geen video, mantelen op een uitklim waar het zand bleef afkomen,
gepast na een paar pogingen, nochtans mooie dynamische bewegingen.
La Tragédie du Bonnet,
Vordomme wat een pokkeding, het ziet er niet uit maar is eigenlijke een knappe boulder, technisch gecombineerd met kracht op slopers.
La D si Belle en Chena Pan!,
twee maal dezelfde start, maar rechtdoor uit en rechts uit. Eens je de start onder de knie hebt vind je dit ook eerder 6c dan 7a, er liggen er mooiere.
Omaha Biche,
enkel de onderliggende boulders te gebruiken om bij de startgrepen te kunnen, als je dan een beetje campusgevoel hebt niet zo moeilijk, ...niet vallen of je breekt je rug...
Sector Vulcain,
Cronos Enchaîné,
een van de mooiste boulders van het hele gebied, een van de hoogste ook, als we daar eens met meer dan 2 pads geraken ga ik er zeker nog eens in.
Rose de Sable,
pokkehard, mooi en speciaal, prachtig gekleurde rots, een aanrader.
Fils de la Terre,
Eerst 2 uur werk om een dode boom van de boulder te krijgen, gelukkig was de beloning navenant. Het ziet er zo gemakkelijk uit, en het valt zo hard tegen, opletten dat je niet gefrustreerd raakt.
l'Antre-Chat,
Zal ook snel naar 6c gaan, mooie bewegingen, je moet zelfs geen traverseliefhebber zijn om dat te erkennen.
Heurteloup de l'Atlas,
is de hoge boulder aan het blauwe pad, wegens te hoog en te expo niet geprobeerd.
Sector Thébaide,
de topo stond nog niet on-line, maar de boulders zagen er mooi uit.
Sector Louis VII,
hier hetzelfde verhaal, voor een volgende keer.
Sector 3 Parques,
Retour de Bas-Ton,
een beetje de start geforceerd om aan 7a te komen, het had een mooie 6c geweest met start onder het dak, maar mooie boulder.
Le Départ qu'Adhère,
in hoeverre je moet elimineren is mij een raadsel, als ik de video naar Bleau.info doorstuur zal ik misschien een beetje wijzer worden.
Hic,
is de enige straight in dit mooie dakje, wie niet zo van randjes houd zal hem laten liggen, goed voor één poging, bij de 2de heb je prijs.
La Voûte Etoilée,
verzuring gegarandeerd, vechten op het einde.
Les Pâtes de la Galerie,
eerst onder de boulder doorkruipen bij de start is iets teveel van het goede om de graad naar omhoog te trekken, onder het dak starten had ook al 7a geweest. Deze uitklim is pas een echt gevecht.
Ravi au Lit,
zit op dezelfde boulder, ongemeen pure lijn, was net te warm die dag om deze af te werken, een aanrader.
Sector Oberman,
Insomnie,
geen foto's en geen video, je zit daar een beetje in de chaos, een prachtige lijn, maar een spotter onontbeerlijk.
Le saut du Lit,
ik heb waarschijnlijk 10 keer tegen Steven gezegd dat ik die dyno onmogelijk kon maken, tot ik een keer tegen mezelf zei dat ik toch maar eens moest proberen. Het blijft toch een vreemde dyno.
Les Tirements,
verschillende methodes mogelijk, de meest voor de hand liggende is ook de zwaarste, alles uit de schouder en het voelt aan als 7a.
L'Etoile fit l'Ante,
zeer krachtig instappen, en voor de laatste beweging alle moed, durf en ongezond verstand bijeenrapen.
Sector Solitaire,
Sauce Mayennaise,
dit word een klassieker, een paar harde passen in de schouder, en een "licht" expo uitklim, maar vooral mooi.
l'Angle Sibyllin,
is zwaar, mocht deze 7b gewaardeerd staan het had mij niet verwondert, laten liggen dus en een volgende keer nog eens een lap op geven.
In de overige 7de graads boulders van Sector Solitaire hebben we niet meer gewerkt, ze zagen er mooi uit, maar op het einde van de dag zagen ze er ook zwaar uit. Ik heb er dus ook nog wel wat te doen. Achter de klassieke sector zijn er dan ook nog 2 sectoren geopend, nog veel werk dus. Ik hoop in ieder geval dat jullie hiermee toch een idee krijgen van Rocher d'Avon Ouest, meer dan de moeite waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten