Als we kwantiteit en kwaliteit vergelijken met gebieden zoals Fontainebleau, Albarracin, The Peak, ... dan stelt het boulderen in Squamish niet veel voor. Het is en blijft dan ook vooral een trad-gebied. Qua grote en natuur zeer gelijkaardig aan Magic Wood. Alleen dat de panorama's rondom wel nog wat verbluffender zijn.
En toch, na enkele dagen begin je de slechte landingen en scherpe grepen toch nog te vergeten en kan er plezant geboulderd worden. De weersomstandigheden zijn er dan weer top ; rond de 25° en alle boulders liggen in de schaduw.
De camp-site is gewoonweg perfect. Gezellig, rustig en 's avonds aan de eettafels steevast ambiance.
Zo leer ik Nico en Olek kennen die op een 8-maand durende trip zijn en al Patagonia, Yosemite, Indian Creek, ... achter de kiezen hebben. Hun avonturen kan je hier http://2010lodysseedelagrimpe.jimdo.com/pan-american-big-wall/ volgen
Zoals bij al m'n zomer-boulder-trips ligt de focus vooral op fun en minder op prestaties. Ik werk een tiental klassiekers uit de Squamish TOP 100 af, allen rond de 7a. Waaronder "It's about time" V5
Hier een filmpje van Golden Boy, een classic van het gebied; een crux-pas in het midden en een tricky, slopey exit ... V7
http://www.youtube.com/watch?v=V3bnWSyqkUY
harde slab
Hier gingen we een kijkje nemen naar Dreamcatcher, de mondjes zeggen genoeg...
En nu Gentse feesten ...
Jones
Geen opmerkingen:
Een reactie posten