Nee, het gaat hier niet over FC De Kampioenen, we blijven bij de les, herhalingen van boulders dus. Eigenlijk had ik het niet verwacht, dat het zo een lekker gevoel zou geven als een boulder die je zelf geopend hebt later ook herhaald word. Het komt, voor mij in ieder geval, heel dicht bij de voldoening die ik vind in het boulderen op zich. Enkel de adrenaline-rush blijft achterwege, maar dit is dan ook meestal van relatief korte duur in vergelijking met het gelukzalige gevoel dat nog een tijdje blijft hangen, en net bij dat gevoel komt het aardig in de buurt.
Een paar weekends geleden geraken we nog eens aan de noordkant van Isatis, ik had er deze zomer nog Avalon geopend die ik maar al te graag eens zag herhalen door de sterke jongens die er op dat moment bij waren. Niet onoverkomelijk van graad, maar ik wist wel dat hij vrij tricky was. Een typische Bleau-boulder met alle ingrediënten aanwezig, harde zitstart, slopers, randjes, evenwicht, mantelen, je moet er echt je Bleau-skills voor uit de kast halen en op geen enkel moment kom je tot rust in de boulder. Als alles goed gaat rond 6c/6c+, bij elke fout ga je het jezelf héél moeilijk maken.
Avalon, tout en finesse.
Toen we 2 jaar geleden de volledige noordkant aan het inspecteren waren werd hij "ontdekt" door Jonas, een paar maanden later geopend door Steven. Agaetis had ik zelf ook nog niet geklommen, ik was er deze zomer wel eens gaan kijken, maar deze alleen klimmen is toch niet echt aan te raden. Het blijft wat vreemd, iedereen had er werk mee, maar eens de juiste balance en positie en het word allemaal "relatief" gemakkelijk........ik zei relatief hé.
Agaetis, big ballerina style.
Byrjun kan een echte klassieker worden in de graad, en als iemand ooit de zitstart onder het dak voor mekaar krijgt heb je een van de mooiste 8st graads in het bos. Geopend door Steven op een nogal moeilijke manier voor de anderen, herhaald door mijzelf op een nogal moeilijke manier voor de anderen, maar gelukkig was er Jan die een "menselijke" manier vond om de boulder te klimmen. Jonas leeft op hoop voor de volgende keer.
Byrjun, zo mooi, zo hard, en zo ...euh ...alleen, zéér dikke 7a.
C@boulderbum
Geen opmerkingen:
Een reactie posten