We kwamen toe net op tijd om Unting en Derzou een goeie terugreis te wensen en vermits de bivak en naburige parkings al stampvol zaten besloten we om in Andeer te kamperen (aka Camping Gestapo). De overeenkomst om in Andeer te kunnen douchen voor 2 euro was ook de dag voordien afgeschaft doordat een groep klimmers betrapt werden die er onder de middag gingen douchen zonder te betalen. Een typisch voorbeeld van de kortzichtigheid van sommigen en het lijkt dan ook onvermijdelijk dat Magic Wood vroeg of laat slachtoffer wordt van zijn eigen populariteit.
Het klimmen zelf begon al spectaculair met de eerste wandeling over de boomstammen. De Upper Bridge had het blijkbaar begeven en is voorlopig vervangen door 2 boomstammen. Ondertussen zijn al nieuwe staalkabels gespannen en binnenkort hangt er dus een splinternieuwe hangbrug.
Aan de overkant wachten de eerst boulders, even zoeken, even opwarmen en hoger het bos in voorbij Red Roses. Wat een prachtige lijn, hier komen we nog terug. Hogerop komen we Fight Club tegen, de combinatie van 2 mooie 7A+ boulders. Een oostblokker komt meedoen en toont me hoe hij de eindpas doet. 3 poginen later is mijn eerste 7C binnen. Nice!
Dag 2 begint langs de rivier, na wat peptalk tegen mijn rechterbeen geraak ik na enkele pogingen eindelijk recht op de startplateau van Grit de Luxe en kan ik hem afwerken. Jenneke vecht ondertussen met Beach Arete die na lang zoeken toch 6B+ blijk te zijn en niet 7B zoals hij eerst aanvoelde. Mooi!
Na een rustdag leg ik mij onder Gollum. Zijn "f*cking heelhook" vergt serieus wat zoekwerk maar eenmaal de juiste hiel-teen combi gevonden te hebben sta ik op mijn tweede 7C. Goed bezig. Hier tegenover werkt Jenneke in Sündenfall, over je been komen van op de sloper is door de hoogte een serieuze mentale pas. 7B+ is overdreven maar 7A+ mag hij wel hebben. Jenneke haar pols kraakt 2x uit protest in deze pas dus wordt het lot niet verder getart, jammer want hij zat er voor haar ook zeker in. Verbotene frucht ernaast is "maar" 7A maar heeft een brute krachtige zitstart, een typische stijl die je wel meer tegenkomt hier in Magic Wood en die redelijk vrouw-onvriendelijk is. Sorry dames.
De volgende dag voelen we de sporen van vermoeidheid en lukt er niks. Op weg terug naar beneden is er wel weer iemand poginen aan het trekken in Red Roses en nu kan ik het niet laten even te proberen: rand, hiel, kruisen, tip, sloper, voet hoog en gaan gaan gaan BAK, ok dit ging vlot. De engelsman kon er waarschijnlijk niet mee lachen dat ik zijn project flashte maar 2 pogingen later trok hij hem toch ook dicht, wat een beetje aggressie al niet doet voor de motivatie! Jenneke probeert de passen nog en fris en uitgerust is dit zeker haalbaar.
Een rustdag is terug meer dan welkom en we steken de grens over via de Spluga pas (wow!) richting Como meer. Tip: vermijdt Bellano tenzij je kickt op leeghoofdige wannabe modellen als dienster.
De laatste klimdag dan al, opwarmen in de prachtige Wonderboy. Nadien wagen we onze kans in Heb da arsch en hier is het toch ook weer zoeken naar de juiste voeten om te kunnen vertrekken. Jenneke moest na een kleine rustpauze terug om hem af te werken. De 4 italianen die niet voorbij de eerste pas geraakten trokken grote ogen toen Jenneke hem vlot uitklom. Het fancy footwork werd nadien snel gecopieerd door team Italy.
Vlakbij staat Man of the cow, deze 7C had ik al van de 1e dag gezien, gelezen en goedgekeurd. Het zag er vanzelfsprekend uit: goeie start reglet naar brede platte, rechts in de schouder, voet hoog, kruisen naar het hoekje en verder uitklimmen. Een onweer met lichte regen was ondertussen al even bezig maar door de dichte begroeing en overhangende boulders hadden we er weinig last van. Ik raapte mijn moed bijeen en trok me in the Cow en volledig volgens plan hing ik enkele seconden later aan de sloper om op de dal uit te klimmen. Ah ja, dal + regen is niet de beste combinatie. Ik spartel met 2 schuivende handen tot op de rand, yes 7C a vue!! Lag hij me gewoon goed of is hij eerder 7B? Geen idee maar over de natte mossige plaat van de boulder wandelen was echt geen optie. De boom ervoor bleek de enige haalbare weg terug naar beneden te zijn: ook 7C!
Gemotiveerd gingen we verder naar onafgewerkte projecten. Red Roses was kletsnat, jammer voor Jenneke die hiervoor nog eens zal moeten terugkomen. Jack the chipper bleek nog droog te zijn buiten de laatste platte knijper en de topout sloper. Na wat borstelen en poffen overtuig ik mezelf dat ze droog genoeg zijn en leg ik mij eronder. Wat 2 dagen geleden absoluut maximaal voelde gaat nu verassend vlot en ik sta van de eerste poging boven met de vraag in mijn hoofd "waarom heb ik daar eergisteren zo op afgezien?" Magic Wood heeft blijkbaar evenveel Magic Rust nodig.
Toch nog even terug naar Piranja en Sinderella. De smijtpas in't begin van Sinderella lukt nu elke keer bij Jenneke, ze gooit door naar de eindbak, heeft hem en houdt hem maar kwam ergens in haar vlucht tegen de mat op de blok erachter. Geldige poging?? Helaas weet ze nu hoe scherp en pijnlijk de eindbak is en aarzelt in de volgende pogingen bij het "willen vasthouden". We houden het bij een "zo goed als, te herhalen bij volgend bezoek" kruisje. Piranja heeft zijn tanden nog niet verloren, het is frustrerend om de reglet elke keer te hebben maar geen enkele keer te kunnen vasthouden, ik blijf eruit draaien. Tegen de volgende keer zal ik mijn dynamiek nog wat moeten bijtrainen.
We wandelen nog eens voorbij Electroboogie, Sofasurfer, Schnee Sturm ... wat een pracht van een boulders. Deze week was er geen tijd voor zware projecten, hopelijk bij een volgend bezoek wel. Magic Wood, we'll be back.
Bij ons vertrek konden we nog net de belgische fakkel doorgeven aan team Wallon: Nico, Thierry en Olivier. En volgens de eerste berichten laat die jeugd er geen gras over groeien...
Tom
1 opmerking:
Sorry voor de layout. De fotos willen niet tussen de tekst blijven.
Een reactie posten