Weinig tijd dezer dagen, dus we houden het wat kort.
Bijna 3 maanden zonder Fontainebleau, je zou van minder gek worden, maar we zijn dus weer terug. Net op tijd eigenlijk, want die beesten worden veel te sterk voor mij. Trainen is de boodschap, dat we weer kunnen meespelen met de grote jongens.
Ik arriveer zaterdagavond, net als Bram en Jan. Stanley is er van vrijdagavond en zet zaterdag "La Totale de l'Ange Naïf" (7c+) op zijn palmares, Steven is er van zaterdagochtend en pakt "Le Lot des Boudins" (7c) in, een a-typische boulder voor hem, zeer sterk.
Zondag eerst naar Bas Cuvier, geen goed idee in het paaswekend, maar Jan wil eerst nog wat pogingen trekken in "Apothèose" (7c+). Geen goeie condities (het heeft de hele nacht nog geregend) verplichten hem het afwerken van deze boulder naar een volgende scèance. Ik pak mijn eerste 7a-tje mee (na 3 maand zonder boulderen) en het doet deugd, ik heb een gevoel dat het weekend al geslaagd is (op dat moment had ik nog een zeer snel tevreden gevoel).
Ons eerste idee was Cuvier Rempart, maar op een of andere manier vertrekken we richting Franchard Raymond. We starten er in "Après un Rève" (7a), veel te hoog (een pijnlijke enkel in het achterhoofd) en ik krijg zowat een mental-breakdown als ik deze top, de anderen maken er minder problemen rond.
Dan naar "Futebol" (7b+ staand, 7c+ zit), Jan werkte deze beiden een paar weken geleden al af, en met zijn bèta kan ik deze al na een paar pogingen toppen. Ik geloof mijn eigen lichaam niet, nu is mijn weekend al helemaal af. Behalve Bram (den drank-duvel heeft het hem gelapt) toppen we hem allemaal.
Dan naar "Sacrifice" (7c+), geopend als de meest pijnlijke campusboulder van het bos (bij mijn weten toch). Jan had er een paar weken geleden al eens in gewerkt met een "betere" methode, of ze echt minder pijnlijk is zou ik nog betwijfelen, maar met een heel-hook zie ik mij deze ook nog klimmen. Ik dus niet, maar Jan laat een sterk staaltje van pijn-uithouding zien en topt hem , hiervoor doe ik nogmaals mijn hoed af, de manier waarop alleen al, uitzonderlijk. Stanley, ook in topvorm verkerend topt hem ook een paar pogingen later, nogmaals die hoed af. Ik en Bram komen er eens voor terug.
Zondag, ik wil een rustig gebied, en we trekken naar "Rocher de Milly", bijna 45 minuten wandelen tot de laatste boulders van dit gebied, alleen voor de hard-core klimmers die van rust houden.
Het geraakt wat traag op gang, (zondag hé), eerst verkennen en zien dat er nog wel potentieel is om nieuwe dingen te openen. Stanley kuist een nieuwe boulder en Jan topt hem als eerste, Stanley volgt maar Bram en ik moeten hem laten liggen, het vet is wat van de soep. Hij krijgt de naam "Ju Piler" mee, 7b voor wie deze wil gaan proberen. Op hetzelfde blok ligt "Robocop" (7c+), een vervelende moeilijke dyno, Jan en Stanley willen er hun laatste wapenfeit van het weekend van maken. Ik hou het intussen voor bekeken, moe maar voldaan keer ik huiswaarts, back in business, en het voelt goed. Vandaag lees ik op Bleau.Info dat in ieder geval Jan (openbaar profiel) Robocop nog afgewerkt heeft, die hoed gaat de laatste tijd vaak af, zeer goed bezig zou ik zeggen.
Goed weer, goed gezelschap, sterke prestaties, ...geen paaseieren, maar ook geen windeieren, een geslaagd weekend.
Een paar mooie video's volgen later op de week
2 opmerkingen:
Welcome back !
Thanks
Een reactie posten